
Historia maravillosa a la 1.37 de la madrugada: yo, yo mismo, y un disco de Bauhaus sonando. Esperando que la noche nos trague, que el mundo se desintegre.
La droga más poderosa es la que se suministran unas personas a otras. Camello y yonki a la vez. Paga por tus pecados, Jesucristo, y deja morir a Lázaro en paz.
3 comentarios:
Hay quien tiene el estigma y quien goza grabandoselo a fuego. Saludos
coño el ojo que todo lo^ve^^
In a crucifiction ecstasy
Lying cross chequed in agony
Stigmata bleed continuously
Holes in head, hands, feet, and weep for me
Stigmata oh you sordid sight
Stigmata in your splintered plight
Look into your crimson orifice
In holy remembrance
In scarlet bliss
In nomine patri et filii et spiriti sanctum
In nomine patri et filii et spiriti sanctum
In nomine patri et filii et spiriti sanctum
In nomine patri et filii et spiriti sanctum
Father, son, and holy ghost
Stigmata martyr
Larga vida a Bauhaus.
Un saludo para ti porque justo hoy he descubierto tus blogs y tu trabajo con el Joven Lovecraft y los considero geniales.
Publicar un comentario